Por que, Carlos Oroza, frecuentas tanto as musas
Nos longos, matinais e plácidos paseos,
Ás horas en que os outros humildes pensadores,
Prosistas e letristas, aedos e rapsodas
Insomnes camiñamos en pos dalgún crepúsculo?

Apúntaste o primeiro a ter trato coas deusas
E, logo, cando partes, xa cansas, se retiran
Sen folgos de atender outros cantores.
Así que as nosas rimas, as tristes cantinelas
Que en ermo territorio transidos cultivamos
Non teñen o ouropel, o luxo nin a prata
Daquelas que románticas, e góticas, barrocas
Transpiran os teus labios,
Sobrado e opulento, profuso e arrogante,
Se, prócer entre aqueles que o náutico lugar
De día percorremos
En busca dun galano da linguaxe,
Eximio nos abraias con ritmos e palabras,
Se, baixo e derrubado, visitas da tristeza
As cámaras sombrías, os túmulos secretos.

Oh príncipe canalla, que luz sacerdotal
Acende as túas escuras melopeas?

A quen lle roubas tanta celeste ofuscación,
insólitos delirios, frenético extravío?
Por qué, Carlos Oroza?
Por que, bandido errante?

Agora que estes días do inédito milenio
Trasportan a súa carga de nubes sobre nós
E marzo se derruba con chuvias e calores
Farei que as musas durman nas horas da mañá
E o tránsito che impidan por dentro do palacio.

Terei daquela probas do ilícito contrato,
Do xeito delincuente que tes de procurar
Os altos ornamentos da linguaxe,
E mesmo farei vir exércitos querubes,
Anxélicas milicias,
Que arresten sen demora ao foraxido,
Proscrito vagabundo, convicto soñador.

Que, preso nas mazmorras do silencio,
En longos anos pagues por tanto latrocinio,
E así poidamos todos aqueles que te odiamos
As débedas saldar, empréstimos pagar,
Facer que esta lixeira economía
Do verso e da medida, do ritmo e da palabra,
Mellore na túa ausencia, agora que serán
As musas soamente citadas para nós
En longas e benéficas sesións e conferencias.

Sublime garda armada de toda a delincuencia
Que xera a poesía
Os ferros apretade; que nunca a doce fuga
Sequera conxecture; que pague nesa umbría
Do cárcere o clamor, o insólito delito
Da música e a chama.