Ninguén debe sulcar en naos de negro leme
Os mares desta hora poderosa
Se non é para encher as redes coa derrota
E o barco ao fin varar en praia solitaria.

Así fagan aqueles que temen da fortuna
O pulo do seu brazo furibundo.

Ousados e valentes, curiosos, destemidos,
Sométanse ao designio dos ventos, icen velas,
Coñezan a ventura e a aventura.

Heroico o que regrese ben pode comparar
O curso dos seus días, o rumbo dos seus anos,
Con outras singraduras, sublimes e lendarias,
De Ulises ata Orfeu, de Aldrich a Colombo.

A morte finalmente inxusta igualará
a estes cos primeiros
e todos xacerán conxuntos baixo terra
sen outro galardón que un fío de palabras
que chaman gloria ou lenda,
ou simple, simple historia.

Así que non procures valerte dese dado
Que deita en tabuleiro ignoto un neno antigo
Que, entre outros, atende ao nome de Azar.

Conserva as sete vidas se tes algo de gato
E non emprestes unha nin poñas en perigo
O corpo ou a conciencia. Axiña saberás
O insólito que é seguir vivo despois
Das ondas e as illas e os portos e as praias.