E se o poema fica fóra da linguaxe?

E se o poeta é un barqueiro, o transportista

camioneiro que percorre estradas desoladas

para entregar mercadoría?

O garda derradeiro da tétrica soidade,

desde o inefable do silencio

ata o ruído dos labios,

desde a xélida mirada

ata a quentura da boca.

Aposto a que o poema está fóra da linguaxe.