rito

tumblr_m1bowegFE11qfoopyo1_500

nalgún lugar remoto nun voo de sono fráxil

o viño catarás gozosa ou as améndoas

 

os carros e tractores ornados con acacias

as portas que che abran o templo do porvir

collendo margaridas ou vendo aves canoras

os ríos as murallas os bosques os palacios

o gris emborrallado do inverno na distancia

Manhattan como un longo distrito de tristeza

figuras de deformes penínsulas ou illas

un lume que se prenda nas augas do cristal

 

así florezan sempre os ímpetos de maio

misterios sigan vivos enigmas se derramen

e nunca en contra deles sospeita manifestes

en reinos ocupados por ritos e por crenzas