Encontro agora en caixas as fotos da derrota,

Asombros dunha luz batendo contra os corpos,

A prata reflectinte ferindo con borralla

Lugares que eu andei, terrazas, monumentos,

Amigos que roubou a morte ou o silencio,

Veráns que se perderon, invernos tan sombríos

Que as páxinas tenderon a ser escuridade,

Tan só unha leve luz, algún matiz de branco.

E abro os vellos álbumes, as caixas onde xacen

Silentes claridades e rostros a facer

Acenos e debuxos, silentes asubíos

Que xa ninguén escoita. Recortes de xornais,

Noticias obsoletas que nunca chegarán

A ser parte da Historia. Retratos que tiveron

Un día actualidade e agora mesturadas

Con sombras turbadoras do outono e da memoria.

E gardo as vellas caixas. Enterro esas imaxes.

Inhumo o seu misterio. A tarde está a deitar

Un lume de cereixas e vidros mentres bebo

O tinto da amargura, o caldo da aflición.