Só quen anda transeúnte por hoteis e residencias

E coñece as humidades deses leitos percorridos

Por cen corpos anteriores; só quen bebe das redomas

Tristes líquidos erguidos desde un pozo solitario

E convén que as augas levan unha galla de oliveira

E un vello son de frauta

Coñece o mundo aos poucos e déixase levar

Por fondas e pousadas seguindo o aroma quente

Dos fornos e dos caldos.

Feliz quen deambula por camas de pensións.