As cidades dormitorio son prisións de obreiros tristes.
Novos campos de exterminio.
Non hai fornos crematorios.
Mais hai televisión.

Nas cidades dormitorio a xente ten insomnio.
Centos de corpos a dar voltas
no leito ou espertando
a cada pouco por mor dos pesadelos.

Na cidades dormitorio ninguén dorme. Son felices
Cando venden o alugueiro da existencia
E reciben pagamento de ilusión.