Hai pouco nunha feira vin un par de nabiñeiros,

Tamén chamados liñaceiros e parentes dos canarios.

Plumaxe de tons pardos. Peito e testa colorados.

Cando o vello preguntou polo afán con que os miraba

E anuncioume o que valían

(Vinte euros a parella)

Respondinlle que compralos,

Mesmo dentro da gaiola,

Cun saquiño de gran para a mantenza.

Pasei varias xornadas a gozar da marabilla.

O seu canto barulleiro de chirlos e píos

A ecoar dentro da casa.

Hoxe optei por camiñar.

Vou andando de vagar, entre as follas carcomidas,

A sentir como escintilan polo estómago burbullas

De fósforo e tristeza.

Hai fervenzas moi escuras que semellan labaradas,

Carballeiras case negras, estampadas de luz.

Abro a porta da gaiola.