Pérdese na noite o trazo do teu voo,

Aquel con que os helenos honraban a memoria,

Os signos dos arcanxos derrotados,

A froita derramada,

O son do manancial,

O fume das ofrendas nos túmulos da tarde.

Só perduran as palabras falecidas

O bronce enferruxado,

Pigmentos testemuño dos tempos e da historia.

O mapa de Saturno,

Os tristes atavíos,

A carga da existencia, a rémora de andar

Turrando da beleza no deserto.

Facturas, almanaques

No espello apodrecido coa luz que se filtraba

Nos templos que acendían o cólico da fé.

Sepulcros cunha chaga de fósforo e de xofre.

Se tout le reste est littérature

Quen nos vai valer nos sábados do inverno?