a Mario Regueira, que sacou o tema
Foi nos tempos en que andaba
A adestrar para o combate contra Foreman.
Kinshasa (República do Zaire), 1974.
Eu cubría a información para unha axencia
E admiraba a Mohamed.
Negárase a servir na tropa colonial
E o Exército vingárase retirándolle a coroa
Mundial do puxilato.
Algúns anos despois, Mohamed Alí,
Antes Cassius Clay, nome de escravo,
Acordou competir con G. Foreman
De novo polo título.
A prensa titulouno The Rumble in the Jungle.
O barullo no mato.
O ruído e mais o estrondo, o rumor continuado,
O escándalo, o bulicio, máis propio do combate,
Na selva, na floresta, no campo inculto e salvaxe.
Unha mostra da maneira
En que as palabras constrúen
Un exército de espectros.
Foi preciso ver correr os anos e as sazóns,
Os ventos e as idades,
Para ter de novo a sorte de encontrar
A algún daqueles deuses.
Pregunteille a Mr. Foreman, uns anos despois:
“What happened in Africa, George?”
“I lost. He beat me”, respondeu.
E virou a ollada cara ao alto
Como se lle chegasen lembranzas moi distantes.
Ao cabo engadiu:
A vida que viviu fíxoo ser o que foi:
A prophet, a hero, a revolutionary,
Much more than a boxer.
“L’oubli est un puissant instrument d’adaptation à la réalité parce qu’il détruit peu à peu en nous le passé survivant qui est en constante contradiction avec elle.”
Marcel Proust
“Why should they ask me to put on a uniform and go 10,000 miles from home and drop bombs and bullets on Brown people in Vietnam while so-called Negro people in Louisville are treated like dogs and denied simple human rights?
Mohamed Ali