Din que a morte se distancia
Dos que gardan alfabetos ao dumir
Por debaixo da almofada.
Dos que poñen un coxín sobre un caderno.
Dos que ocultan un volume polas sabas.
Lino en Jazra Khaleed, poeta de Chechenia,
Que escribe en lingua grega.
Un dos centos
De miles de poetas
Que asoman cada tarde no horizonte
Se a néboa non se esvae
E hai tempo de achegarnos en trote de cabalo.
Porque os mortos son moreas de soidade
A falar dentro de nós
E é de mortos e de mortes do que falan os libros,
Pó de letras derramadas,
Mesmo aqueles que iluminan o presente
Ou proxectan o porvir.
Porque a morte teme o alento que fumega
Polas gándaras dos nomes
E as palabras dos mortos.