a
Ningunha dor maior
Que aquela de lembrarse,
Nos tempos da indixencia,
Daqueles anos loucos
E longos
E felices.
Porque a vida non é máis
Que o conto dun parviño,
Barullento e furibundo,
Sen nada que dicir.
b
Os días en que dormes xunto ao mar
E sentes nos teus soños o regreso
Das ondas dos teus soños
E os días que labraron o teu mar
Pertencen como todo a unha distancia
Trazada como liña da existencia.
Signos que non demandan glosa.
Só contemplación.
Solemne e vagabundo
Como un anxo hipnotizado
No fondo do horizonte,
Unha sombra de mazás
Na alma dos espellos,
Felicítote este agosto.
“Life … it is a tale told by an idiot, full of sound and fury, signifying nothing”.
William Shakespeare
“Nessun maggior dolore
Che ricordarsi del tempo felice
Nella miseria”.
Dante
O Ximnasio de Academo 