Onde vas, melancolía.
Quen che dixo que era hora.
Non comprendes que este tempo xa se perde
E que pasa á nosa beira
Como as augas do Miño.
E xa empurra contra o fondo
Unhas nubes derradeiras?
Non reparas en que a tarde
Vai espindo o longo inverno?
Como foi que te achegaches.
En que estrada te perdeches?
A que vés, melancolía,
A que andas, se xa verte
Este inverno sobre as illas
Unha borra de hortensias e distancia
E un vermello de hematoma
E a semente da alegría sobre o mar do esquecemento.
Que procuras, melodía,
Aloumiño do feitizo,
Garatuxa do ar.
Oh himen, himeneo.
O Ximnasio de Academo 