Sentado unha noite na Quintana dos Mortos
cando o voo dos reloxios enchía o seu eco na pedra
e pairaba un orballo de cinza nas torres doentes
escoitei a cidade renxer esvaecida,
achegarse nun laio de sombra ao meu corpo
e soprar nos meus beixos a voz do delirio:
aqui están para sempre
a loucura
e o outono.
de O regreso das ninfas, 1985