A soidade ontolóxica das torres eléctricas, erguidas sobre a terra, feridas de distancia. Da ferida eterna que encarnamos e que os fíos procuran suturar, libidos errantes de Lacan, suxeitos nómades de Deleuze. Impulsos, apetitos e pulsións. Da ferida que nos torna inxustos e culpables da lei e a disidencia, do deber e do pecado, da luz e a escuridade. A ferida da fenda e a escisión.