E fiquei a descansar no medio da ruína, 
Mansións do vello deus erguidas na borralla
De mil deuses antigos. 
E díxome unha voz no fondo da conciencia,
Acaso unha lembranza que loitase
Por saír do esquecemento:
Desfeitas das cidades, 
Cascallos e destrozos dos tempos e dos homes.